Ο "Σιωπηλός Δολοφόνος" του οργανισμού μας.

Η Αρτηριακή Υπέρταση ή Υπέρταση είναι μία πάρα πολύ σοβαρή κατάσταση για την υγεία μας καθώς δηλώνει την αυξημένη, πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα αρτηριακή πίεση, την πίεση δηλαδή με την οποία μεταφέρεται το αίμα από την καρδιά προς το υπόλοιπο σώμα. Εάν δεν ανιχνευθεί εγκαίρως και δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο, σε έμφραγμα του μυοκαρδίου, σε καρδιακή ανεπάρκεια, σε οφθαλμολογικές βλάβες, σε νεφρική ανεπάρκεια, ακόμα και στον θάνατο.

Ένας στους τέσσερις ενήλικες, στις ανεπτυγμένες χώρες, πάσχει από αρτηριακή υπέρταση. Όσο αυξάνεται η ηλικία μας τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες εμφάνισης της. Κρίσιμη για τους άντρες θεωρείται η ηλικία άνω των 55 ετών ενώ για τις γυναίκες η ηλικία άνω των 65 ετών.

Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες καθώς επίσης και σωματική άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση της αρτηριακής πίεσης. Φρούτα και λαχανικά είναι απαραίτητα σε καθημερινή βάση.
Τροφές που βοηθούν στην μείωση της αρτηριακής πίεσης είναι το σκόρδο, τα παντζάρια, η βρώμη, το μπρόκολο, τα καρότα, τα πορτοκάλια, το κουνουπίδι, τα αχλάδια.

Οι μπανάνες είναι ιδιαίτερα σημαντικές καθώς περιέχουν κάλιο, το οποίο βοηθά τον οργανισμό να αποβάλει το χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Στις επεξεργασμένες τροφές αναγράφεται συνήθως, η περιεκτικότητα σε νάτριο, το οποίο αντιστοιχεί σε 2,5 γραμμάρια αλατιού κάτι το οποίο θα πρέπει να γνωρίζουμε και να προσέχουμε ιδιαίτερα.

Η αρτηριακή πίεση δεν είναι συνήθως σταθερή κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά παρουσιάζει διακυμάνσεις, κάτι το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό.


Πως μετράμε την Αρτηριακή Πίεση;

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης γίνεται με την χρήση σφυγμομανόμετρου (πιεσόμετρου), υδραργυρικού, μεταλλικού  ή ηλεκτρονικού με το υδραργυρικό να θεωρείται το πιο αξιόπιστο.
Η καταγραφή της αρτηριακής πίεσης γίνεται σε χιλιοστά της στήλης Υδραργύρου (mmHg) και διακρίνεται σε συστολική (μεγάλη) και διαστολική (μικρή).

Αφού το άτομο χαλαρώσει για λίγα λεπτά, σε καθιστή θέση, τοποθετείται η περιχειρίδα στον βραχίονα, στο ύψος της καρδιάς και η μέτρηση γίνεται και στα δύο χέρια. Αν υπάρξει διαφορά μεγαλύτερη των 10mmHg ανάμεσα στους δύο βραχίονες τότε χρησιμοποιείται η μεγαλύτερη. Κατά την ύπαρξη διαφοράς μεγαλύτερης των 10mmHg  σωστό είναι να γίνεται επαναληπτική μέτρηση και στα δύο χέρια.


Ταξινόμηση της Αρτηριακής Πίεσης:

• Ιδανική: Όταν η συστολική πίεση είναι μικρότερη από 120mmHg και η διαστολική είναι μικρότερη από 80mmHg.
• Φυσιολογική: Όταν η συστολική πίεση είναι από 120 - 129mmHg  ή/και η διαστολική είναι από 80 - 84mmHg.
• Υψηλή Φυσιολογική: Όταν η συστολική πίεση είναι από 130 - 139mmHg ή/και η διαστολική είναι από 85 - 89mmHg.
• Αρτηριακή Υπέρταση πρώτου σταδίου: Όταν η συστολική πίεση είναι από 140 - 159mmHg ή/και η διαστολική είναι από 90 - 99mmHg.
• Αρτηριακή Υπέρταση δευτέρου σταδίου: Όταν η συστολική πίεση είναι από 160 - 179mmHg ή/και η διαστολική είναι από 100 - 109mmHg.
• Αρτηριακή Υπέρταση τρίτου σταδίου: Όταν η συστολική πίεση είναι μεγαλύτερη από 180mmHg ή/και η διαστολική είναι μεγαλύτερη από 110mmHg.
• Μεμονωμένη Συστολική Υπέρταση: Όταν η συστολική πίεση είναι μεγαλύτερη από 140mmHg και η διαστολική είναι μικρότερη από 90mmHg.

Οι κυριότεροι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της Υπέρτασης είναι:

• Η παχυσαρκία: Όταν ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΒΜΙ) είναι μεγαλύτερος από 30. Σημαντικό ρόλο παίζει και η κοιλιακή παχυσαρκία, όταν δηλαδή η περίμετρος μέσης είναι μεγαλύτερη των 102 εκατοστών για τους άντρες και μεγαλύτερη από 88 εκατοστά για τις γυναίκες.
• Η κληρονομικότητα
• Το κάπνισμα
• Η κατανάλωση αλκοόλ
• Οι διατροφικές συνήθειες. Η κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών και κυρίως η αυξημένη κατανάλωση αλατιού.
• Η καθιστική ζωή
• Η ηλικία
• Πνευμονοπάθειες
• Η υπνική άπνοια
• Κάποια φάρμακα

Με μία προσεκτική διατροφή μπορούμε να πετύχουμε έως και 30% μείωση της αρτηριακής πίεσης και αντίστοιχα μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης εγκεφαλικών ή καρδιακών επεισοδίων.
Ο τακτικός έλεγχος της πίεσης βοηθάει στην πρόληψη της Υπέρτασης. Φωτογραφία: jasleen_kaur

Τι μπορεί να κρύβει ένας υποδόριος όγκος;

Το λιποσάρκωμα είναι ένας κακοήθης όγκος, ο οποίος παρουσιάζεται κυρίως στις περιοχές των μηρών, των γλουτών, των ποδιών, του οπισθοπεριτόναιου και των ώμων. Αποτελεί κακοήθη νεοπλασία του λιπώδους ιστού και την δεύτερη συνηθέστερη μορφή σαρκωμάτων των μαλακών ιστών. Περισσότερο από το 50% περίπου των περιστατικών παρουσιάζεται στην περιοχή του μηρού.

Η ακριβής αιτία εμφάνισης του λιποσαρκώματος δεν είναι μέχρι και σήμερα γνωστή και υπεύθυνοι θεωρούνται κυρίως γενετικοί παράγοντες, γονιδιακές μεταλλάξεις, έκθεση σε ακτινοβολία ή έκθεση σε χημικές ουσίες.

Το λιποσάρκωμα εμφανίζεται κυρίως σε μεσήλικες και ηλικιωμένους (άτομα μεγαλύτερα των 40 ετών) με συχνότερη παρουσία στους άνδρες.

Συμπτώματα
Τις περισσότερες φορές, δεν προκαλεί κάποια συμπτώματα ή πόνο παρά μόνο την εμφάνιση κάποιου εξογκώματος κάτω από το δέρμα το οποίο γίνεται αντιληπτό κατά την ψηλάφηση. Μεγαλύτεροι όγκοι μπορεί να ασκήσουν πίεση σε κάποια νεύρα και να προκαλέσουν πόνο, μούδιασμα ή να επηρεάσουν την λειτουργία κάποιων οργάνων.

Τύποι λιποσαρκώματος

• Το αποδιαφοροποιημένο
• Το μυξοειδές. Εμφανίζεται συχνότερα στα πόδια.
• Το καλά διαφοροποιημένο. Εμφανίζεται συχνότερα στην κοιλιακή χώρα, στα χέρια και στα πόδια.
• Το πλειόμορφο που αποτελεί και τον σπανιότερο τύπο από όλους τους προηγούμενους. Τα κύτταρα στο εσωτερικό του όγκου φαίνονται διαφορετικά μεταξύ τους κάτω από το μικροσκόπιο. Επηρεάζει συνήθως τα χέρια και τα πόδια, είναι ο πιο επιθετικός από όλους τους τύπους και μπορεί να εξαπλωθεί και σε άλλες περιοχές του σώματος όπως οι πνεύμονες.

Κάθε ένας τύπος από τους παραπάνω απαιτεί έναν ξεχωριστό τρόπο θεραπείας.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με φυσική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει την ψηλάφηση και ακολουθούν απεικονιστικές εξετάσεις όπως η μαγνητική τομογραφία, η ακτινογραφία και συνήθως γίνεται και βιοψία.

Θεραπεία
Η θεραπεία για τα πρωτογενή λιπώματα, που δεν έχουν εξαπλωθεί σε άλλα όργανα, γίνεται με χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου (συνήθως με ένα μικρό τμήμα του υγιούς ιστού), η οποία πολλές φορές συνδυάζεται με ακτινοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία, σε πολλές περιπτώσεις, εφαρμόζεται πριν την επέμβαση για την συρρίκνωση του όγκου.Σε προχωρημένα στάδια, όπου υπάρχει και μετάσταση σε άλλα όργανα, ακολουθείται χημειοθεραπεία. Οι πιο κοινές θέσεις μετάστασης είναι οι πνεύμονες και το ήπαρ.

Το λιποσάρκωμα είναι ένας κακοήθης όγκος και αυτό σημαίνει ότι αν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να γίνει ιδιαίτερα απειλητικό για την ζωή. Η έγκαιρη διάγνωση παίζει καθοριστικό ρόλο στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του.

Λευκά αιμοσφαίρια - η ασπίδα προστασίας του οργανισμού.
Λευκοπενία
Η λευκοπενία είναι μία κατάσταση κατά την οποία ο αριθμός των λευκοκυττάρων του αίματος μειώνεται κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα, δηλαδή κάτω από 4.000 ανά μl (φυσιολογικός αριθμός: 4.000 - 11.000 ανά μl), με αποτέλεσμα την διαταραχή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος.

Τα λευκά αιμοσφαίρια (λευκοκύτταρα) είναι υπεύθυνα για την προστασία του οργανισμού μας από την εισβολή παθογόνων οργανισμών (μικροβίων, βακτηρίων, ιών).

Υπάρχουν 5 είδη λευκών αιμοσφαιρίων (τα βασεόφιλα, τα ηωσινόφιλα, τα ουδετερόφιλα, τα λεμφοκύτταρα και τα μονοκύτταρα), τα οποία παράγονται στον μυελό των οστών και καθένα από αυτά αντιμετωπίζει διαφορετικούς παθογόνους παράγοντες.

Συμπτώματα
Σε ήπια περιστατικά δεν παρουσιάζονται ιδιαίτερα συμπτώματα. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις όμως παρουσιάζονται:
~ κόπωση
~ πονοκέφαλος
~ πυρετός
~ αναιμία
~ πνευμονία
~ λοιμώξεις


Αίτια
Αιτίες ανάπτυξης της λευκοπενίας είναι:
~ Κληρονομικές διαταραχές
~ Γρίπη
~ Ιογενείς λοιμώξεις
~ Αυτοάνοσες διαταραχές
~ Καρκίνος των οστών
~ Ακτινοθεραπεία
~ Χημειοθεραπεία
~ AIDS
~ Έλλειψη σημαντικών διατροφικών συστατικών (βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία)
~ Σπληνομεγαλία
~ Λέμφωμα Hodgkin
~ φυματίωση
~ Φαρμακευτικές αγωγές

Διάγνωση
Η διάγνωση της λευκοπενίας γίνεται με μία γενική εξέταση αίματος και αν χρειαστεί γίνεται εξέταση ούρων, αξονική τομογραφία, βιοψία του μυελού των οστών, βιοψία των λεμφαδένων και οστικός έλεγχος.

Θεραπεία
Η αντιμετώπιση της κάθε περίπτωσης είναι διαφορετική και εξαρτάται από την σοβαρότητα των αιτίων πρόκλησης της. Συνήθως ακολουθείται μία δίαιτα πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα (Χαλκός και Ψευδάργυρος) και ιχνοστοιχεία και εάν χρειαστεί ακολουθείται φαρμακευτική αγωγή.

Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθω;

Η αϋπνία είναι μία σύνθετη κατάσταση που ταλαιπωρεί ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων και ορίζεται ως η ανικανότητα του ατόμου να κοιμηθεί επαρκώς έτσι ώστε να νιώθει ξεκούραστος. Μπορεί να διαρκέσει μία νύχτα αλλά μπορεί να γίνει και μία χρόνια κατάσταση με σοβαρές συνέπειες για την υγεία μας και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις να οδηγήσει στον θάνατο.

Συμπτώματα
Τα συνηθέστερα συμπτώματα της αϋπνίας είναι:

• Δυσκολία σε κάποιο άτομο στο να αποκοιμηθεί
• Διακοπές κατά την διάρκεια του ύπνου (δυσκολία στο να ξανακοιμηθεί αφού έχει ξυπνήσει)
• Ευερεθιστότητα με εναλλαγές στη διάθεση
• Υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας
• Δυσκολία συγκέντρωσης
• Προβλήματα μνήμης

Αίτια
Η αϋπνία συνήθως οφείλεται σε ψυχοσωματικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως:

• Στρες
• Αλλαγές στην διατροφή
• Κατάθλιψη
• Ορμονικές αλλαγές
• Ψυχικές διαταραχές
• Υπνική άπνοια
• Κατανάλωση αλκοόλ ή καφέ
• Παρενέργειες φαρμάκων
• Ακανόνιστο ωράριο εργασίας
• Διαταραχή του βιολογικού ρολογιού λόγω ταξιδιού σε άλλη χώρα

Θεραπεία
Δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα κανένα φάρμακο που να έχει αποδειχθεί ότι καταπολεμά την αϋπνία. Παρόλα αυτά οι φαρμακοβιομηχανίες ανθίζουν με την πώληση υπνωτικών χαπιών.

Υπάρχουν φυσικές ουσίες που μπορούν να μας βοηθήσουν να καταπολεμήσουμε την αϋπνία;

Ύστερα από έρευνες που έγιναν, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι διαταραχές του ύπνου συνδέονται με την έλλειψη ασβεστίου στον οργανισμό. Το ασβέστιο μετατρέπει την τρυπτοφάνη (αμινοξύ), σε ένα πρώτο στάδιο στην σεροτονίνη και σε ένα δεύτερο στάδιο στην μελατονίνη. Αυτές οι δύο ορμόνες είναι υπεύθυνες για την ρύθμιση του βιολογικού ρολογιού, την διάθεση και την ηρεμία του οργανισμού.

Επίσης ανακάλυψαν, ότι και η έλλειψη μαγνησίου δημιουργεί διαταραχές στον ύπνο, νευρικότητα και μυϊκούς σπασμούς. Το ασβέστιο και το μαγνήσιο συνεργάζονται και γι αυτό θα πρέπει να λαμβάνονται μαζί. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα περιέχουν και τα δύο αυτά συστατικά και γι αυτό αντιλαμβανόμαστε γιατί ένα ποτήρι γάλα πριν τον ύπνο έχει τόσο ευεργετικά αποτελέσματα.

Πως η αιμορραγία ή η αδυναμία παραγωγής αιμοπεταλίων μπορεί να γίνουν επικύνδυνες για την ζωή.

Η θρομβοπενία είναι μία κατάσταση κατά την οποία ο αριθμός των αιμοπεταλίων στο αίμα είναι μικρότερος από 150.000 ανά μl. Το φυσιολογικό όριο κυμαίνεται από 150.000 έως 400.000 ανά μl.

Η παραγωγή των αιμοπεταλίων γίνεται από των μυελό των οστών. Είναι θραύσματα των μεγακαρυοκυττάρων και είναι υπεύθυνα για την πήξη του αίματος. Σε περίπτωση αιμορραγίας ή τραυματισμού, επεμβαίνουν για να σταματήσουν την αιμορραγία.

Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της θρομβοπενίας περιλαμβάνουν, συνήθως, αιμορραγία, ρινορραγία, μώλωπες και αίμα στα ούρα ή στα κόπρανα.

Παράγοντες
Η θρομβοπενία μπορεί να προκληθεί είτε λόγω αδυναμίας παραγωγής των αιμοπεταλίων, είτε λόγω αυξημένης απομάκρυνσης τους από το αίμα. Οι κυριότεροι παράγοντες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη της θρομβοπενίας είναι: οι λοιμώξεις, οι μολύνσεις από ιούς, η απλαστική αναιμία, οι ασθένειες του μυελού των οστών, η έκθεση σε ακτινοβολία, χημειοθεραπεία ή σε τοξικές χημικές ουσίες, οι επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη, η κληρονομικότητα  και κάποιες ασθένειες όπως ο καρκίνος ή το AIDS.

Τύποι θρομβοπενίας

• Ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα
• Θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα
• Αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο 

Διάγνωση
Για την ακριβή διάγνωση χρειάζεται μία γενική εξέταση αίματος και σε ορισμένες περιπτώσεις βιοψία του μυελού των οστών.

Θεραπεία
Για την θεραπεία της θρομβοπενίας ακολουθείται συνήθως φαρμακευτική αγωγή με κορτικοστεροειδή και σε κάποιες περιπτώσεις, αν κριθεί απαραίτητο, γίνεται μετάγγιση αιμοπεταλίων ή σπληνεκτομή.

Ξεχάστε όσα ξέρατε για το acai berry, to goji berry και τις ισχυρές αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες. Το νέο "σούπερ" φρούτο ονομάζεται buffaloberry.

Το buffaloberry, με την επιστημονική ονομασία Shepherdia argentea, κατάγεται από την Βόρεια Αμερική. Είναι ένας θάμνος, ο οποίος μπορεί να φτάσει σε ύψος ακόμα και τα 6 μέτρα και αποτελείται από τρία είδη:

• το Silver buffaloberry
• το Russet buffaloberry
• το Roundleaf buffaloberry.

Οι καρποί που παράγουν είναι χρώματος κόκκινου - πορτοκαλί ή κίτρινου, έχουν ξινόπικρη γεύση, ενώ η διάμετρος τους κυμαίνεται από 3 - 5mm.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι πρόκειται για ένα φρούτο πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως:

Tο Λυκοπένιο
Ισχυρό αντιοξειδωτικό, της οικογένειας των καροτενοειδών, γνωστό για την ιδιότητα του να δίνει κόκκινο χρώμα στα φρούτα και στα λαχανικά, με ιδιαίτερα οφέλη στην καταπολέμηση κάποιων ειδών καρκίνου. Το buffaloberry περιέχει σε μεγάλη ποσότητα μία ένωση του λυκοπενίου, το methyl apo-6'-lycopenoate.

Την Βιταμίνη C
Γνωστή για τις αντιοξειδωτικές τις ιδιότητες, με ένα πλήθος οφελών για τον οργανισμό.

Τις Φαινόλες
Με αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ιδιότητες.

Τις Σαπωνίνες 
Φυτοχημικά που βρίσκονται κυρίως στα όσπρια, με ιδιαίτερα ευεργετικά οφέλη στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, στην μείωση της χοληστερόλης, στην προστασία από την απώλεια οστικής μάζας, καθώς επίσης και στις αντι-νεοπλασματικές και αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες.

Μία νέα βιομηχανία ανθίζει, καθώς βρίσκουμε το buffaloberry σε ένα πλήθος προϊόντων, όπως π.χ. μέλι, κρασί, γαλακτοκομικά, συμπληρώματα διατροφής αλλά και φρέσκο ή αποξηραμένο.

Βακτήρια σχετιζόμενα με την ουλίτιδα, βρέθηκαν σε δείγματα εγκεφάλου ασθενών με τη νόσο Alzheιmer.

Ερευνητές της Οδοντιατρικής και Ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Central Lancashire, εξέτασαν δείγματα εγκεφάλου 10 ατόμων που πέθαναν με τη νόσο Alzheimer και 10 ατόμων χωρίς Alzheimer και βρήκαν βακτήρια που συνδέονται με την πρόκληση ουλίτιδας, στους εγκεφάλους 4 ατόμων με τη νόσο. Τα βακτήρια αυτά δεν βρέθηκαν σε κανένα δείγμα εγκεφάλου χωρίς τη νόσο.

Το "ένοχο" βακτήριο είναι το Porphyromonas Gingivalis, το οποίο συνδέεται με την χρόνια περιοδοντίτιδα. Μπορεί να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος και από εκεί, ενδεχομένως, να φτάσει στον εγκέφαλο. Οι ερευνητές μελετούν κατά πόσο μπορεί, το βακτήριο αυτό φτάνοντας στον εγκέφαλο, να προκαλέσει ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστρέφει τα νευρικά κύτταρα προκαλώντας τον θάνατο τους και πιθανότατα απώλεια μνήμης.

Μένει να αποδειχθεί εάν η κακή στοματική υγιεινή μπορεί να οδηγήσει υγιή άτομα στην άνοια.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Journal of Alzheimer Disease.

Το λίπος στην κοιλιά είναι ένα από τα ενοχλητικότερα αισθητικά προβλήματα για τους περισσότερους ανθρώπους που ίσως κρύβει όμως και κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας

Το περιττό σωματικό λίπος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων καθώς επίσης καρκίνο του παχέος εντέρου και διαβήτη. Κάθε κιλό σωματικού λίπους ισοδυναμεί με περίπου 7.700 θερμίδες.

Όσο μεγαλώνουμε ο μεταβολισμός μας επιβραδύνεται με αποτέλεσμα να καίμε λιγότερες θερμίδες σε σχέση με το παρελθόν.

Ένα επίπεδο στομάχι είναι σίγουρο ότι τονίζει την αυτοπεποίθηση μας.

Πως μπορούμε όμως να το αποκτήσουμε;

1. Κατανάλωση μικρών γευμάτων.
Η κατανάλωση 5 με 6 μικρών και υγιεινών γευμάτων κατά την διάρκεια της ημέρας διατηρεί τον μεταβολισμό μας στην μέγιστη εγρήγορση. Οι μακροχρόνιες στερητικές δίαιτες οδηγούν τον μεταβολισμό σε αμυντική λειτουργία μειώνοντας τον ρυθμό καύσης.

2. Αερόβια άσκηση σε συνδυασμό με βάρη.
Έρευνες έδειξαν ότι η αερόβια άσκηση (π.χ. τρέξιμο, ποδηλασία, γρήγορο περπάτημα, κολύμβηση) σε συνδυασμό με ασκήσεις με βάρη για μυική ενδυνάμωση, έχουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα στην μείωση του λίπους σε σχέση με αυτούς που κάνουν μόνο αερόβια ή μόνο βάρη. Η αύξηση της μυικής μάζας αυξάνει τον βασικό μεταβολισμό ενεργοποιώντας την καύση περισσότερων θερμίδων. Εκτός αυτού, έχει επιπρόσθετες θετικές συνέπειες για την υγεία μας καθώς μειώνει την αρτηριακή πίεση, μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης του διαβήτη και αυξάνει την οστική πυκνότητα.

3. Κατανάλωση τροφών χαμηλών σε λιπαρά.
Αποφυγή του λεγόμενου junk food, του γρήγορου φαγητού πλούσιου σε θερμίδες και πολυακόρεστα λιπαρά με επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία και κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, άπαχων γαλακτοκομικών προϊόντων, φυτικές ίνες και προϊόντων ολικής αλέσεως.

4. Λήψη πρωτεϊνών.
Η κατανάλωση πρωτεϊνών, εκτός του ότι βοηθάει στην αύξηση των μυών, έχει αποδειχθεί ότι δημιουργεί κορεσμό και παράλληλα αύξηση του μεταβολικού ρυθμού. Κατά προτίμηση άπαχου κρέατος όπως κοτόπουλο ή γαλοπούλα.

5. Κατανάλωση τροφών με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
Τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, όπως π.χ. τα δημητριακά ολικής αλέσεως, τα λαχανικά, τα φρούτα, τα όσπρια, απελευθερώνουν αργά και σταθερά γλυκόζη στο σώμα μας, δημιουργώντας το αίσθημα του κορεσμού, μειώνοντας το αίσθημα της πείνας.
6. Νερό.
Απαραίτητο για την ομαλή λειτουργία του μεταβολισμού.

Γενικότερα τροφές που περιέχουν πολλές φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά, ωμέγα-3 λιπαρά και πρωτεΐνες, ενεργοποιούν τον μεταβολισμό αυξάνοντας τις καύσεις του σώματος.

3. Τα πορτοκάλια.

Περιέχουν κάλιο, μαγνήσιο και ασβέστιο.

4. Ο σολωμός.

Περιέχει τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία παρέχουν ένα ευρύ φάσμα οφελών για την υγεία.

5. Τα μύρτιλλα. 

Πλούσια σε ανθοκυανίνες, φλαβονοειδή, τα οποία είναι αντιοξειδωτικά και σύμφωνα με τις έρευνες μπορούν να μειώσουν την πίεση 4 - 6%.

6. Ο χυμός παντζαριών. 

Περιέχουν νιτρικά άλατα, ένα είδος ανόργανων ανιόντων, τα οποία μετατρέπονται στο σώμα μας σε νιτρικά οξείδια που με την σειρά τους διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία, αυξάνοντας την ροή του αίματος.

7. Ο λιναρόσπορος. 

Πλούσιος σε λιπαρά οξέα, όπως το άλφα-λινολεϊκό οξύ, τα ωμέγα-3, καθώς επίσης και ασβέστιο, μαγνήσιο φυτικές ίνες κ.α. συστατικά που καταπολεμούν την υπέρταση.

8. Η μαύρη σοκολάτα.

Οι σοκολάτες με υψηλή περιεκτικότητα σε κακάο περιέχουν φλαβονόλες, αντιοξειδωτικές ουσίες που διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία με αποτέλεσμα να μειώνεται η πίεση.

Γενικότερα, τροφές που περιέχουν μεγάλη ποσότητα καλίου ενώ παράλληλα περιέχουν ελάχιστο νάτριο, όπως π.χ. οι ντομάτες, το σπανάκι, τα μανιτάρια, το βερίκοκο, οι σταφίδες κ.α μειώνουν σημαντικά την πίεση.

Το κλειδί στην καταπολέμηση της υπέρτασης είναι μία ισορροπημένη διατροφή, χαμηλή σε αλάτι και λιπαρά, πλούσια σε λαχανικά, όσπρια, φρούτα, ξηρούς καρπούς και ψάρια.